Resonantiekring

Een resonant elektrisch circuit bestaande uit een spoel L en een condensator C vormt een resonantiekring. De condensator laadt eerst op. De resonantiekring heeft elektrische energie opgeslagen in het elektrische veld van de condensator. Er loopt nu een stroom door de spoel, waardoor deze een magnetisch veld opbouwt. Het elektrische veld is volledig verdwenen wanneer het magnetische veld zijn maximale sterkte heeft bereikt.

Aangezien er geen elektrisch veld meer is, kan er eigenlijk geen stroom meer lopen – maar volgens de regel van Lenz gaat de spoel nu het “stroomverlies” tegen en drijft de stroom op zijn beurt verder in dezelfde richting. Het magnetische veld wordt daarbij kleiner. De stroom die door het magnetische veld van de spoel wordt aangedreven, laadt de condensator weer op. Zodra het magnetische veld is verdwenen, heeft de condensator een maximaal elektrisch veld – maar met een tegengestelde polariteit ten opzichte van het begin.

Nu stuurt de condensator een stroom door de spoel als bron. Het elektrische veld wordt verkleind en tegelijkertijd wordt er een nieuw magnetisch veld gecreëerd. De veldlijnen liggen nu andersom. Het nieuwe magnetische veld blijft de stroom aandrijven, vermindert zichzelf en laadt de condensator weer op (nu zoals aan het begin van de waarneming). Er is een permanente verandering tussen het elektrische veld en het magnetische veld.

_f0 = 1 / (2 × π × √LC)

« Back